#32 Spaans leren

Por qué?
Het waarom? Een onuitputtelijk onderwerp waar mijn linker- met mijn rechterhersenhelft niet over uitgediscussieerd raakt. Zoveel vragen, ik produceer ze aan de lopende band. Productiewerk in een paperclipfabriek is er niks bij! Waarom ligt er bijvoorbeeld altijd maar één verloren schoen aan de kant van de weg en niet twee? Gaan mensen echt vrijwillig bij de scouting? Is er kattenvoer met muissmaak? Waarom plakt superlijm niet aan de binnenkant van de tube? Ik word er gek van!

Maar ik heb mijzelf ook de vraag gesteld: ‘Waarom, van alle talen in de wereld nu juist Spaans?’ En ik weet serieus het antwoord niet. Misschien is het mijn voorliefde voor gefrituurd eten uit Spaanse keuken? De heerlijkheid van het ongegeneerd slissen met woorden of misschien dat ik gepassioneerd met mijn armen mag zwaaien als ik praat? Ik weet het gewoon echt niet.

Donde?
Het enige dat ik wel weet, is dat het wel verdomd handig zou zijn tijdens mijn soloreis door Zuid-Amerika die ik in juni ga maken. Ik moet tenslotte toch bier bestellen en weten waar ik mijn onderbroeken kan wassen. Vast nog enkele andere bijzaken maar deze zijn toch essentieel!

Met die gedachte ben ik op zoek gegaan naar een professional die mij kan helpen in dit leerproces. Toen vond ik Deisi Vivas Sánchez een Venezolaanse dame. Vanuit haar leslokaal aan huis geeft ze Spaanse les. Ik heb gekozen voor een individuele lesvorm gezien mijn spanningsboog van een driejarige.

Langzaam maak ik stappen richting een gebrekkig Spaans gesprek. Steeds versta ik een beetje beter en ik kom sneller op mijn woorden. Al blijft het een gevecht met de grammatica. De opdracht van Deisi is dan ook: praten en veel vragen stellen. Nou, komt dat even goed uit! Deisi is een warm en betrokken vrouw. Zo spreekt ze haar zorgen uit als ik moe oog en vraagt geregeld naar de gezondheid van mijn familie. Want in Zuid-Amerika is dat het allergrootste bezit.

Que?
Op de middelbare school vond ik een 5,5 meer dan genoeg maar dit is door de jaren heen veranderd. Het frustreerde mij dan ook enorm dat ik zo langzaam vooruitgang boekte. Ze verzekerde mij dat ik niet de enige ben, dat zij bij haar komst in Nederland de eerste jaren het erg moeilijk heeft gehad omdat ze zich niet goed kon uiten in het Nederlands. Hup, situatie gerelativeerd! Zit ik daar te zeuren over mijn vakantie Spaans.

Ik zal jullie absoluut niet de illusie wekken, dat ik een grammaticaal correct en politiek geëngageerd gesprek zal voeren in het Spaans, tijdens een pot schaken. Maar het vragen naar een wasserette voor mijn onderbroeken moet wel lukken denk ik. ¿Hay una lavandería cercana? Tengo que lavar mis onderbroeken 😉