See ya Australia & Sawat dii thailand

Na 3 maanden de Australische kust en Melbourne verkend te hebben was het tijd voor afscheid. Op Het vliegveld van Australie kreeg ik nog een presentje van Yvon voor onderweg. Een klein dagboekje wat ze 4 weken van te voren is mee begonnen te schrijven. Aangezien ik veel te wachten had kwam dit goed uit. Na dat ik Yvon door de incheck gate heb uitgezwaaid moest ik zelf nog 2 uur wachten voor ik de lucht in mocht. Toen ik eindelijk zelf was ingecheckt en naar de desbetreffende gate liep voelde ik mij ineens heel erg alleen niet eenzaam maar alleen ik was namelijk de enige blanke!! Serieus ik was de enige Europeaan in het vliegtuig niemand sprak engels totdat ik een wat oudere man zag. Gelukkig hij woonde al 26 jaar in Australie maar kwam oorspronkelijk uit Roemenie. Een geweldige man heb de hele tijd met hem gekletst en hij was heel aardig en lief. Hij ging terug naar Roemenie omdat zijn moeder stervende was zij had nog een maand te leven en hij wilde haar nog zien voor ze haar laatste adem uit blies. Toen het landingsgestel was uitgeklapt en we weer contact hadden met de grond, vertelde hij mij dat ik een engel was die zijn moeder had gestuurd om hem gezelschap te houden. Nou dit was een mooie afsluiter van mijn reis naar Singapore. Ik verliet het vliegtuig met goed gevoel maar dit zakte al snel in een neerwaartste spiraal toen ik de borden niet kon lezen alles was in krabbel schrift had mijn god geen idee waar ik mijn koffer op moest halen. Nadat ik dit 3 keer gevraagd had en mijn mime kunsten te voorschijn had getoverd later nog een tekeningetje gemaakt van een koffer. Hier kwam in eens mijn pictionair jeugd naar boven tekenen onder tijdsdruk was nooit mijn sterkste punt maar de man begreep het en beschikte ineens over een wonderbaarlijk Engels.

Enfin ik had mijn koffer en moest eerst 10 uur wachten tot ik kon inchecken mooi kut dus!! Ik heb mij zoveel wijs laten maken door mensen over stiekeme drugs die ze in je tas proppen. Dat ik niet durfde te slapen werd zelf een beetje paranoia toen ik mij zelf betrapte om voorde 3 de keer mijn koffer in en uit te pakken. Dit werd alleen maar erger toen ik grote militaire mannen met geweren en honden voorbij liepen. Na de ellende achter mij gelaten te hebben werd het tijd voor mijn vlucht naar Bangkok. Klein probleempje ik was in de verkeerd vertrekhal ik moest naar terminal 1 als ze dit mij iets van 5 uur tevoren hadden verteld was ik wel 5 uur te vroeg geweest maar toch… Ik kon een Skybus pakken naar Terminal 1 of wandelend naar terminal 1 ik koos voor dat laatste want had geen zin om voor dat pokke stukje geld uit te geven. Maar ik wist niet dat dit 15 min lopen was en het was 4 uur ’s nachts dus in het donker liep ik daar over straat op dat soort momenten baal je gewoon dat je zo koppig bent had ik maar die klote Skybus genomen waarom ben ik ook zo eigenwijs. Op het moment dat je discussie met jezelf aan het voeren bent is voor mij altijd een teken van slaap te kort. Ik hoop dat meer mensen dit hebben anders kom ik een beetje raar uit de verf. Maar ook hier ging het landingsgestel weer even soepel open en het contact met de grond was weer snel gemaakt. Weer een landing overleefd. Ja stiekem ga je dat wel denken want ik vlieg de laatste tijd zo vaak dat de kans op neer storten dan ook natuurlijk toeneemt. Ik had snel mijn koffer gevonden want had het papiertje van mijn getekende koffer bewaard!! Ja wie slim wil zijn moet kunnen tekenen. Heb snel een taxi gepakt naar het hostel heb mijn spullen in mijn 2 m2 kamertje gepropt en heb wat eten gehaald en door de stad gelopen. Ik ben een verschrikkelijke toerist ik voel mij als een chinees in holland. Of sterker nog ik krijg het gevoeld ik een klein kind ben op de basisschool dat gepest wordt de blikken die ze naar je toe werpen sommige heel vriendelijk en de andere heel gemeen. Je kan ook niet comuniceren met ze maar af en toe zit er een slimme en thai tussen die over de woorden beschikt. “How Much?” en ” Hello”. Ook communiceren ze veel met een rekenmachine zo laten ze zien wat hun prijs is en wat jij er voor wil geven. Morgen ga ik de stad uit ik boek een tour naar de river kwai en wat andere tempels. Dan zien ik wat meer dan de stad en kan dan in een keer betalen dus word dan ook maar 1 keer opgelicht. Positief denken is een must hier!!

Liefs,