Regelmatige onregelmatigheid

“Er zit een hupje in”.

Dat is wat ze zei. Terwijl ik nog aan het afwegen was of ik dit als goed of slecht nieuws moest interpreteren, was Tom mij voor. “Is een hupje slecht?”. Terwijl de verloskundige het geluid van het hartje probeert op te vangen, nam ze de tijd om antwoord te geven. “Nou een onregelmatigheid is niet per se slecht”, zegt ze terwijl ze met die microfoon een deuk in de fontanel van mijn zoon drukt. “Daarnaast is dit een regelmatige onregelmatigheid, hoor maar”. We horen 5 snelle slagen en dan 2 slagen rust om vervolgens weer van vooraf aan te beginnen. Kleine Jasmijn doet er een dansje op. Haar pure onschuldigheid biedt uitkomst in mijn beginnende paniek.

Niet ongerust worden

Ik laat de contradictie ‘regelmatige onregelmatigheid’ even door mijn schedel kaatsen. Dit is zo tegenstrijdig als ‘demonstreren tegen demonstraties’ of ‘goedkope gratis bitterballen’. Wat moet ik hiermee? Ik trek mijn shirt naar beneden en volg de colonne terug naar de spreektafel. De verloskundige zet haar verhaal voort. “Nu hoef je niet meteen ongerust te zijn hoor maar ik zou graag dat de gynaecoloog in het ziekenhuis hier naar kijkt”. Ik kan je vertellen, zij heeft de cursus ‘geruststellen voor beginners’ niet afgerond.

Gynaecoloog en plakfolie

Gynaecoloog? Ziekenhuis?! Als er nog geen paniek was kwam deze nu wel opdoemen als een Olifant in een te klein ZARA pashokje. Er werden formulieren uitgeprint en in het ‘Niet-vergeten-hier-zit-je-geheugen-in-mapje’ gedaan, handen geschud en deuren achter ons gesloten. Enigszins verdoofd wandel ik door de gang. Tom draait om en zegt: “Ach schat, er is nog geen reden voor paniek toch?”. “Zullen we nog even langs de bouwmarkt, kijken voor plakfolie in de badkamer?”

Nu moeten jullie weten dat mijn vriend een positieve-vlot-denker is. Hij heeft de gave (of het onvermogen, dat laat ik even in het midden) om dingen über positief te benaderen en dan hop door te pakken op een compleet ander onderwerp.

Ik daarentegen bel direct de uitvaartondernemer over de kleur van mijn kist en de samenstelling van de bloemdecoratie, als ik een hoestje voel opkomen. We heffen elkaar in ieder geval lekker op in deze relatie.

Mijn kind is geen banaan!

Ik schuif op en neer op mijn stoel in de wachtkamer, zoekend naar een houding die minder belastend is voor mijn volle blaas. De verwijsbrief met dikgedrukte letters ‘vermoeden op foetale afwijkingen’ brandt in mijn handen. De 5 dagen vanaf het ‘slechte-hupjes-nieuws’ zijn langzaam voorbij gegaan en nu is het dan zover. Er wordt een echo gemaakt om nare dingen uit te sluiten. De lieve gynaecoloog neemt ons stap voor stap mee door alle checks. Ze eindigt met het nieuws dat het er niet zorgelijk uitziet. Alleen dat het wel protocol is om extra controles te doen om die kleine in de gaten te houden. Ze sluit af met de zin: “Waarschijnlijk is het de onrijpheid van de vrucht, geef het wat tijd”. Ik denk meteen aan de groene bananen bij de Albert Heijn. Mijn kind is geen banaan!

Goed nieuws en frietjes

Ik zit op mijn werk en krijg een appje vanuit Tom’s telefoon.

‘Hoi Jasmijn met Jasmijntje, hoe gaat het met mijn broertje?

‘Hey Jasmijntje, je broertje heeft ons goed laten schrikken. Maar gelukkig is er niks aan de hand. Wel moeten we het goed in de gaten houden en luisteren we lekker vaak naar hem’.

‘gekke broer, gaan we frietjes eten? doei!’

Mijn leven zit vol met positieve-vlot-denkers!

Deze alinea is voor alle ongeruste dames die vanuit de verloskundige zijn doorgestuurd.

– Gelukkig wonen we in een land waar we strikt omgaan met afwijkingen in de hartslag van je kindje. Daarbij nemen ze geen risico’s met jullie mooiste bezit.

– Wees eerlijk, maakte het nog wat uit wat de verloskundige had gezegd na dit nieuws. Al had ze met een accordeon in smartlap melodie geschreeuwd: “Maak je geen zorgen het wordt vanzelf weer morrreguh”. Had je je toch zorgen gemaakt. Hormones are a bitch!

– Het komt met regelmaat (regelmatige regelmaat;) voor dat er pas ver na de 20 weken echo een overslag te horen is. Soms zelfs waargenomen tot aan de bevalling.

– Ruim 90% van de gevallen herstelt zichzelf binnen de zwangerschap en veel gevallen kort na de bevalling. Daarnaast word je zo goed in de gaten gehouden dat ze je passend advies geven bij welk percentage je ook hoort.

– En dan de laatste, deze is extra belangrijk: Jij kan hier niets aan doen! Je doet het fantastisch.

Liefs,