100 dromen

#8 Cu Chi Tunnels | Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet!

Ten noordwesten van Ho Chi Minh-stad, ligt een giga ondergronds tunnelcomplex dat tijdens de Vietnamoorlog als schuilplaats diende voor de Viet Cong (Verzets- en guerrillagroep in Zuid-Vietnam).

De eerste tunnels werden hier aan het eind van de jaren veertig door de Viet Minh gegraven en in de strijd tegen de Fransen gebruikt. De Viet Cong breidde dit tunnelstelsel uit tot een netwerk van wel meer dan 250 km! Zo ontstond er een complete ondergrondse stad, met woon- en slaapvertrekken, opslagplaatsen voor munitie, commandoposten, keukens, ziekenhuizen en scholen.

Het zien en bekruipen van deze tunnels waren voor mij een lang gekoesterde wens. Dus samen met mijn maatje Yvon in mijn kielzog was het dan enkele weken geleden zo ver. Heel even mochten wij ons begeven op Viet Cong territorium (plus zo’n kleine 1000 andere toeristen).

Onderweg naar de tunnels kregen we eerst een slechte zwart/wit film te zien. Interessant, maar het communisme droop van het scherm. Daar aangekomen wisten wij d.m.v onze gids, tussen de japanners door het eerste luik te bereiken. Toen onze gids zich als een slang in het luik liet zakken, vertelde hij ons dat dit maar een kleine tunnel was van 40×40cm, inclusief vleermuizen. Je kon maar 1 kant op en er konden wat doodlopende stukjes bij zitten. Daar moest je met de kontse-kant terug want draaien dat is een waar luxeprobleem. Wij kregen spontaan last van Claustrofobie light. Dit is een milde variant want geheel huiverig waren we ook niet. Wel lieten we een iets robuuster meisje voor ons gaan zodat we zeker wisten dat we niet met onze westerse dijen in het historische gat bleven steken.
Om een einde te maken aan de sabotage van de Viet Cong, besloten de Amerikanen een militaire basis in het gebied te vestigen. Deze Yankees hadden alleen niet in de gaten dat ze precies boven het tunnelcomplex hun tent opsloegen. Typisch geval van “tunnel visie” al zeg ik het zelf. Zo gaven ze de Viet Cong de gelegenheid ’s nachts verrassingsaanvallen op het kamp uit te voeren.
Lees ook: Andere dromen van mijn dromenlijst.

De Amerikanen begonnen aan een tegenoffensief. En wat voor offensief ze pakte het meer dan grondig aan. Er werden speurhonden ingzet om de mollen boven de grond te krijgen maar de beesten raakten gedesoriënteerd door de peper die de Viet Cong rondstrooide. Ook werden er vrijwilligers opgeroepen om de tunnels te verkennen maar hun westerse lijven waren niet gebouwd op deze nauwe tunnels. Zij konden dan ook niet opboksen tegen het “Tunnelvolk” met hun handgemaakte boobytraps en hun tengere lijven waarmee ze gemakkelijk de tunnels door kropen.

Amerikanen lok kuil & Boobytraps

In de laatste poging het “Tunnelvolk” boven de grond te krijgen werd er grof geschut ingezet, bommen, napalm en ontbladeringsmiddelen. Van het laatste zijn nu nog steeds de verschijnselen zichtbaar, niet zo zeer in het landschap der natuur maar in het landschap der mensen. Nu anno 2012 bijna 40 jaar later worden er nog kinderen geboren die misvormd zijn en is het percentage aan kanker enorm. Cu Chi werd de zwaarst gebombardeerde streek van Vietnam.

Maar dit land heeft meer te bieden dan een historie vol misère. De grote diversiteit aan bevolkingsgroepen en landschappen maken dit langgerekte land een unieke reisbestemming. De mensen zijn meer dan vriendelijk en het eten is verrukkelijk. Een absolute aanrader!! Dus voor reistips & eettips. Komen Yvon en ik graag een bakkie koffie drinken om het allemaal in geuren en kleuren uit te leggen (excl. verslag van de staat van menig toilet).

 

Liefs,
handtekening