‘Lekker bijpunten voor je?’

Mijn haren zaten nog strak in een knot bovenop mijn hoofd en met één hand hield ik de deur vast. De kapster die met haar rug naar mij toe stond, keek mij via de spiegel aan met een vragende blik. Boven het geluid van de föhn van haar collega riep ze me toe: ‘Even lekker bijpunten, voor je?’.

Wat is dat toch met kappers en zelfverzonnen werkwoorden en dat lege geklets. Worden mensen die graag praten kapster of ga je van knippen gewoon veel praten? Ik knikte, en ze wees met haar schaar naar een plekje aan de tafel verderop.

Het zou wat zijn als je bij de huisarts de wachtkamer binnenloopt en halverwege de arts roept: ‘Even lekker bijzalven, voor je?’.

Ik moest wachten en had gruwelijke dorst. Na een ruim een kwartier werd ik naar een stoel geleid waar ik plaats mocht nemen. Mijn stoel werd met vier stoten omhoog gepompt en voor ik het wist kreeg ik een cape om met vleermuismouwen. Weg outfit van de dag. Ik liet het haar uit mijn knot vallen en ze keek ernaar met een diepe zucht.

Ik fabriceerde snel wat salonjargon en zeg:”Punt maar wat bij en breng het model wat terug”. Zonder blikken of blozen begon ze met kammen en pakte haar schaar. Ik had nog steeds dorst. Ik probeerde haar via de spiegel aan te kijken tussen mijn voorste lokken door en vroeg om een kopje thee. Snel duwde ze met twee duimen mijn hoofd weer naar beneden en zei luid tegen een meisje met knalrood opgeschoren haar: ‘Tina, pak jij even heet water en een zakje?’. Stagiaire Tina zette het kopje met een zakje rooibosthee er al in op het plankje voor mij. Ahh…hydratatie, binnen handbereik. Ik keek op om de thee te pakken en kreeg weer twee duimen in mijn nek die mijn zicht weer naar beneden draaiden. Ooit thee proberen te drinken zonder te kijken met Draculacape om? Geloof me, dat is meer dan een uitdaging. Ik tast zonder te kijken naar het kopje om het zakje er uit te halen maar die rot mouwen zitten in de weg. Zonder na te denken gooi ik mijn mouwen in de lucht.

En daar dreven ze, mijn ‘bijpunten’ in de veel te sterke rooibosthee.

Terwijl ze de laatste hand legt aan mijn nieuwe haardos kijk ik naar mijzelf in de spiegel. In het afgelopen half jaar heb ik 35.474 kilometer afgelegd met vliegtuigen, bussen, taxi’s en al lopend. Ik heb mensen ontmoet uit vrijwel alle continenten en heb alles gedaan waar ik toen 2 jaar lang van gedroomd had. Ik heb even tijd voor nodig om dat alles te verwerken en een plaatsje te geven. Maar nu is het tijd voor mijn volgende (werk)avontuur vanaf 14 november ga ik aan de slag bij Holiday Media als Online Content Marketeer een reis waar ik super zin in heb. Daarnaast blijf ik actief op mijn blog en hoop ik jullie te blijven vermaken met mijn buitensporige verhalen. Kortom, I’m back!

Even overviel mij het besef dat ik best trots mag zijn dat ik dit binnen een half jaar gewoon heb geregeld, blijdschap die snel de kapsalon verliet toen ik zonder nadenken een slok nam van mijn rooibosthee…..