Reisverhalen

Singapore lintjesmaffia

Vandaag een hele dag te vroeg, had ik het thuisgevoel al eventjes te pakken. Het moest denken aan ’t Kerkpleintje in Den Bosch dit is tot mijn moeder’s ergernis gebombardeerd als enquetteplein maar geloofsfanaten weten het ook al te goed te vinden ze lopen namelijk gewoon achter de dierenactivisten aan.

Zo heb je hier in Singapore een shoppingmall (een van de vele honderden) maar voor die specifieke shoppingmall is het een doorstroom van mensen van en naar de “subway”. Een ultieme plek om mensen lastig te vallen met vragen en aanbiedingen.

Er werden eerst door 3 verschillende organisaties of instanties aanbiedingsbriefjes in mijn handen geduwd die ik vervolgens nergens kwijt kan want hier iets op de grond gooien is streng verboden. Daarna werd ik door 100 schoolkinderen lastig gevallen, natuurlijk niet allemaal te gelijk maar gewoon om de beurt. Zij hadden lintjes in hun handen om aandacht te vragen voor het kinderkankerfonds. Nou ja dat is natuurlijk een goed doel dus zo’n lintje pak ik wel aan. Maar ja wat het probleem was is dat je als je van het eerste kindje een lintje pakt er vervolgens nog een stuk of 99 krijgt die je teleur moet stellen. Nou was dat eerste kindje een stuk slimmer als die andere 99 want die was in no-time haar lintjes kwijt. Want ja, het is puur een wedstrijd onderling hoor, kan gerust tot een kindertrauma leiden, moeten we daar ook weer een lintje voor verzinnen. Dit gaat natuurlijk geheel zijn doel voorbij maar ja het blijven kinderen. Maar nu waren die 99 behoorlijk gefrustreerd van het succes van dat ene kindje dat ze gewoon in tassen van voorbijgangers lintjes aan het proppen waren. Opzich best humor kom je thuis zit er een stuk of 30 lintjes in je loempia. Enfin ik wijk af….

Maar ik kwam er dus ook achter dat ik ook het slachtoffer was van deze lintjesmaffia, en had ondertussen 17 lintjes in mijn tas zitten. Maar om nou 17 lintjes in de afvalbak te mieteren scoort deze “Falang” geen punten mee. Dus als goeie burger heb ik de lintjes zelf uitgedeeld natuurlijk niet op straat. Ben niet gek!!! Nee heb ze gewoon onder de deuren van mijn hotelburen geschoven. Want voor een goed doel wil jasmijn best eventjes bij de maffia horen.

Liefs,

handtekening

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *