Reisverhalen

Apenstreken in de keuken.

Na mijn roerige trip vanuit Java ben ik heelhuids weer in Bali beland. En al had ik mijzelf beloofd nooit meer richting Kuta te gaan heb ik deze belofte rap aan de kant geschoven toen bleek dat Menno wat eerder naar Aziƫ kwam omdat hij de overstromingen in Australiƫ meer dan zat was! Aangezien meneer daar al een week zat had hij daar aardig wat vrienden gemaakt en wist de leukste plekken op zijn scootertje te vinden, al nam hij wel voor de zekerheid genoeg geld mee mocht hij de weg niet meer terug kunnen vinden en ergens te moeten overnachten.

IMG_2403.jpgOffers in onze homestay

Na hier 2 dagen te zijn bijgekomen hebben we besloten de laatste 2,5 week van mijn tijd in IndonesiĆ« samen te reizen. Onze reis begon in het prachtige Ubud, ik heb het hier zo naar mijn zin gehad dat ik Menno dit niet kon ontnemen en ook ik had er totaal geen problemen mee hier nog 2 nachtjes te blijven. We hebben een prachtige ā€œHomestayā€ gevonden waar wij meteen van dichtbij de voorbereidingen van een jaarlijks offersceremonie konden meemaken. Er werd rijst gekookt, bloemen geplukt en de prachtigste kleding werd uit de kast getrokken en om hun lijven gedrapeerd. Offersceremonies zijn een belangrijk ritueel voor de Hinduā€™s zij offeren iedere keer voordat zij zelf hun tanden in maaltijd zetten dit doen zijn uit dankbaarheid naar de goden omdat ze iets hebben om hun maag te vullen.

Menno en ik zijn ook ongeloveloos dankbaar voor de Indonesische eten waarmee wij onze buikjes deze vakantie kunnen vullen en om hier wat meer over te weten besloten we voor een letterlijk kijkje in de keuken door middel van een kookcursus. Eerst werden we meegenomen naar de lokale markt om daar de wonderlijke maar ook meest lugubere ingrediĆ«nten te kunnen bewonderen die de IndonesiĆ« keuken zo speciaal maakt. De geuren wisselde zich af van ā€œHeerlijkā€, ā€œWat is dit ook al weerā€ tot ā€œZullen we doorlopen het stinkt hierā€. Onze chef van die dag gaf ons uitleg over de verschillende groenten en kruiden. Na deze uitleg werden we omstebeurt naar de keuken gescooterd om daar onze gekozen gerechten te gaan bereiden.

IMG_2532.jpgKruidenmarkt Ubud

IMG_2535.jpgIndonesische boerenkool met worst

Eerst moest alles fijngesneden worden om vervolgens met Mennoā€™s precisie te worden gemalen tot een sensationele homogene emulsie ik noemde hem daarom ook ā€œChef hak & prakā€ Ik was natuurlijk ā€œChef frituurā€ daar wist ik wel raad mee na jarenlang gepaneerd voedsel te hebben klaargemaakt. In een wok met een laagje kokosolie werden een voor een alle sauzen gedompeld zelfs het vlees, vis maar ook het toetje werd even door de olie geschept. Na 3 uur sloven was ons maal klaar en hebben we met onze broek op standje vreethaak ons best gedaan om een maaltijd voor 6 personen met zijn tweeĆ«n naar binnen te werken Menno voor 4 en ik voor de andere 2 personen.

IMG_2545.jpgChef Hak & Prak

IMG_2549.jpgAls het lijkt of ik hier de kluts kwijt ben dat klopt want zij heeft hem!

IMG_2565.jpgDadar Gelung, dessert van geraspte kokos met karamel en een pannenkoek.

De dag ervoor zijn we onderweg naar de wasserette het Holy Monkey Forrest ingewipt. Bij de ingang wat banaantjes gekocht en op naar de tempels. Nog geen 20 meter in het park werden we er door 2 toeristen op gewezen dat een plastic tas meenemen niet slim was en dat ook die bananen vragen om problemen bij de apen. Menno propte ons wasgoed onder zijn shirt (inclusief vuil ondergoed) terwijl ik een tros mini bananen bewaakte tussen mijn BH. We waren 20 meter verder en daar kwamen ze al krijsend aangerend het leken we een stel Russen tijdens de opening van een onbeperkt buffet want alles verdween tussen de scherpe snijtanden van deze barbaren om vervolgens ergens in een hoekje uit te buiken in de zon. Geloof dat dat ook eigenlijk is wat je hoort te doen naar een stevige Indonesiƫ maaltijd!

Liefs,

handtekening

PS. Deze blog is een transparante blog en dat wil ik ook zo houden. Dus ik ga eerlijk zijn en jullie vertellen dat het mij weer is gelukt iets op wonderbaarlijke manier kwijt te raken, mijn camera! Dus als je denkt dat mijn fotoā€™s vooruit zijn gegaan heb je het mis want dit zijn Mennoā€™s prachtplaatjes. Vanwege super traag internet hier in Lombok is er geen mogelijkheid voor fotoā€™s uploaden. Check daarom flickr.com/photos/mentertainment dit is zijn fotocollectie van onze reis in IndonesiĆ« ook staan zijn reizen naar Peru, ArgentiniĆ« en AustraliĆ« erop zeker de moeite waard om een kijkje te nemen.

5 reacties

  • babs

    mooi dat jullie het zo naar jullie zin hebben! Ik heb alleen echt ineens het idee dat onze communicatie een beetje ontspoort is….
    Krijg je echt met geen mogelijkheid meer te pakken! Je zit dan ook wel erg ver weg šŸ˜‰
    Maar heb menno ook nog gefacebookd alleen ook van hem niks terug gehad…. snap er niks meer van!
    Maar iig vermaak jij je gewoon ook nog zonder mij dus dat is het voornaamste!! haha
    Wel takke klote dat je camera kwijt is!! Ook al je foto’s????

    xxxxxx

  • Anouk

    Hey menno en jaja!!
    Wat vet om samen dit te doen!!! Ben jaloers!!
    En jaja!!!!! Weer je camera kwijt!! Muts da ge der bent!
    Geniet samen van alles en iedereen!! Kuskus

  • Dorien

    Wat een leuk verhaal weer! En wat een mooie plaatjes! Krijg er helemaal trek van šŸ™‚

    Moet echt terug denken aan MaleisiĆ« als ik die foto’s zie.. ben je al een beetje gewend aan
    het tropische klimaat?

    veel plezier nog daar!!

    Kusjes

  • renske

    he wijfi

    ik ben toch zo trots op je, je ziet er goed uit!
    en ja balen van die camera maar ja!
    dikke kus
    rens