Categories:

Als je je voorstelt dat je 100 meter boven een rivier aan een touw bungelt, je 4 uur lang het daglicht vaarwel zegt en je met gevaar voor eigen leven een weg baant door een grottenstelsel zou je denken dat het gekkenwerk is, dat je er voor betaald!

Maar laat ik bij het begin beginnen…..

In een klein plaatsje Waitomo (Wai “water” Tomo “gat”) zijn er meer dan 300 grotten te vinden waarvan de 3 grootste beschikbaar zijn gesteld voor toeristen en ander gespuis. De grot is gelegen tussen weilanden en volledig begroeid door bomen alleen het geluid van stromend water en vallende steentjes verraden dat er een groot hoogte verschil is. Vroeger werd deze grot bewoond door een stel wilde honden en werd hij door Maori’s de verloren wereld genoemd.

AbseilenEr zijn verschillende manieren om deze “Lost World”  te bedwingen en natuurlijk koos ik voor de meest spectaculaire (en dure) optie. Samen met nog een Ier werden we in heuse “Chileense” mijnwerkerspakken gehesen met bijpassende witte boots. Je wandelt zo’n 20 min door weilanden en schapenstront om bij de ingang van de grot te komen. Daar wacht het gevreesde platform op ons. Vanaf dit platform is er een 100m abseil de grotten in. En ja de m staat voor meter.

AbseilenNatuurlijk zit je vast aan de instructeur maar ik vraag mij toch af of die instructeur weet van mijn loei zware botten en mijn buiten proporties grote hersenpan, ik bedoel dit heeft toch impact op de zwaartekracht. Maar toen ik eenmaal in het harnas hing kon ik wat meer ontspannen want het is toch tegen natuur in om je 100m te laten vallen. De instructeur (Chris) zei nog dat ik niet hard moest knijpen maar terwijl ik dit schrijf staan de blaren nog in mijn handen.

Eenmaal beneden en het gevoel terug is in je benen gaan we door de grotten heen om het daglicht terug te vinden. Met onze haken beklimmen we rotsen en hangen we regelmatig meters boven een afgrond. Het meest spectaculaire naast de abseilen was toen we achtergelaten werden in de grot en al onze lampen gedoofd werden. En het enige wat je ogen nog konden zien waren de duizenden “Glow worms”. Daar hebben we 10min gezeten met een theetje en als je het mij vraagt was dat de lekkerste thee die ik ooit gedronken heb!

 

Nog meer Glowworms

Liefs,

handtekening

p.s Ik lees al jullie berichtjes erg leuk om te horen dat het ook goed met jullie gaat.

Neem eens een kijkje op: http://www.waitomo.com/Waitomo-Glowworm-Caves/Pages/default.asp

 

Comments are closed