Hilfe, ich kan nicht bremsen!
Met blik op oneindig, vol goede moed en zonder bikinibroek stond ik op de surfplank. Mijn haar had de vorm aangenomen van een verzopen kat en terwijl ik nog vast zat aan mijn surfplank was ik mijn bikini broek aan het zoeken tussen een groep enthousiaste snorkellaars. Ach ja een beetje nudisme op z’n tijd kan best, het is gewoon een kwestie van het juiste tijdstip zoeken en daar een moment in te creëren.
Twee uur eerder.
Ik had afgesproken met Gowanna een Zwitsers meisje die ook in ons hostel verblijft, om alleen Duits te praten. Dit zou een spreekwoordelijke boost moeten zijn voor mijn Duits. Mijn accent leek op een op hol geslagen Hitler en kon met moeite mijn spastische arm omlaag houden. Ik wilde graag een surfles en Gowanna was zo aardig om die gratis te geven. Ik möchte gern ein surfplank. En jawol daar gingen we richting der Grosse wasser. Na drie goede happen zeewater binnen te hebben gekregen, dacht ik mijn stabiliteit gevonden te hebben. Terwijl Gowenna mij de eerste zet gaf en mij achteraan schreeuwde: “Du must peddelen, Jasmien”. Gaf ik haar antwoord in mijn best gesproken duits:” Aber Jawol ich gehe al!” Ik pakte die golf, richtte mijzelf op en als een kromgetrokken braadworst en zo gleed ik op de golven richting strand.
