Reisverhalen

  • Reisverhalen

    Why tomo?

    Als je je voorstelt dat je 100 meter boven een rivier aan een touw bungelt, je 4 uur lang het daglicht vaarwel zegt en je met gevaar voor eigen leven een weg baant door een grottenstelsel zou je denken dat het gekkenwerk is, dat je er voor betaald! Maar laat ik bij het begin beginnen….. In een klein plaatsje Waitomo (Wai “water” Tomo “gat”) zijn er meer dan 300 grotten te vinden waarvan de 3 grootste beschikbaar zijn gesteld voor toeristen en ander gespuis. De grot is gelegen tussen weilanden en volledig begroeid door bomen alleen het geluid van stromend water en vallende steentjes verraden dat er een groot hoogte…

  • Reisverhalen

    “That’s very frappant”

    Ken je dat gevoel dat je je schoenen uitschopt, je benen onder je lichaam vouwt en je diep in de bank nestelt. Dat heet een “thuisgevoel”. Dat gevoel heb ik hier ook, ik wijs nieuwkomers moeiteloos de weg, weet de beste koffiezaakjes en maak dagelijks een praatje met de schoonmaakster. Het lijkt wel of ik hier al maanden vertoef maar door mijn typische toeristen fouten word ik er genadeloos aan herinnerd dat ik hier pas 5 dagen zit. Ik pak keer op keer de verkeerde roltrap, ben al 2 keer bijna aangereden omdat ik de verkeerde kant op kijk met oversteken en geef nog steeds ronduit antwoord op de vraag “How you going, love?”…

  • Reisverhalen

    “Kan mij het schelen, ik heb vakantie!”

    2 dagen, 4 vliegtuigen, 8 stewards en een paar zeeën verder ben ik er eindelijk. Alles verliep volgens plan met her en der wat strubbelingen maar bij iedere strubbeling dacht ik: “Kan mij het schelen, ik heb vakantie!” Zo dacht ik dat op Frankfurt toen ik met 3 andere medepassagiers van hot naar her werd gestuurd om onze transfer vlucht te halen. Zwetend zijn we het vliegtuig in gehold. De vluchten zelf waren niet gemakkelijk het was erg warm en ik zat iedere keer tussen mensen in, dat maakt het moeilijk om te slapen. Dus dat heb ik dan ook niet echt gedaan. Op mijn 3e vlucht zat ik tussen 2…

  • Reisverhalen

    Nog 8 dagen….

    Langzaam kruipen de dagen voorbij en ben ik slechts 8 nachten verwijderd van mijn reis. Ik moet eerlijk toegeven dat ik toch een beetje zenuwachtig begin te worden beetje onrustig. Ik heb zelfs al eens mijn tas ingepakt (lees:onder begeleiding van moeders) om te kijken of ik zwaar moet schrappen in mijn bepakking wil het allemaal passen. Dit valt wonderbaarlijk mee want de weegschaal tikt slechts 14 kilo aan. Aangezien ik het allemaal op mijn rug moet dragen wil ik dit zo licht mogelijk houden. Maar ik heb toch echt 5 bikini’s nodig vind ik zelf, ook kan ik niet inleveren op mijn hippe zomer truitjes dan loop ik nog…

  • Reisverhalen

    Busje komt zo……

    Omdat ik niet het type liftend-langs-de-kant-rok-omhoog-en-flaneren-met-mijn-net-geschoren-benen ben leek het mij handig om een buskaart aan te schaffen. Nu is Nieuw-Zeeland naast zijn populatie schapen ook erg bekend om de vele backpackers die daar “zich zelf gaan zoeken” dus zijn er behoorlijk wat buskaarten te verkrijgen. Na het één en het ander afgewogen te hebben wordt het de onderstaande route. Deze route mag je zowel in Auckland als in Christchurch beginnen en doet zowel toeristische plekken aan als de wat minder verdorven plekken. Ik ga na uitgebreid Auckland zelf te hebben beleefd dit avontuur beginnen. Ik kan dan via de website de gehele route per keer uitstippelen of alles al helemaal…

  • Reisverhalen

    Verlangreisje, verlanglijstje.

    Nu mijn reis steeds dichterbij komt ben ik langzaamaan mijn spulletjes bij elkaar aan het rapen. Ik wil goed voorbereid op reis aangezien ik er alleen voorsta wil ik de reizigers basis aan boord hebben. (microvezelhanddoek, zakmes, bestek en bord). Om mijn spullen goed gescheiden te houden van de andere backpackers heb ik de kleur roze aangehouden. Ze zullen weten dat dit dametje op reis is.Ik mag van papa dit heuze MacGyver-mes lenen. Hopelijk zit er nog een föhn in zou top zijn! Maar er zijn nog een paar dingen die niet kunnen ontbreken en omdat ik bijna jarig ben zet ik die “zomaar” neer voor het geval dat?! Lonely…

  • Reisverhalen

    Verweggistan, here I come.

    Ik zit al langer in mijn hoofd om nog één mooie lange reis te maken voordat ik mij stort op het solliciteer wereldje. Het lijkt mij ook moeilijker om na een poos gewerkt te hebben los te komen van dat ritme en weg te gaan. Ik heb nu nog niet de lasten van een koophuis en kan mijn kamertje in den haag zolang onderhuren totdat ik weet wat ik ga doen nadat ik weer terug ben. Maar ik zal een route laten zien die mij interessant lijkt. De eerste is een route van Kilroy Travel genaamd “The great escape” nou dat klinkt al goed. Je vliegt vanaf Londen omdat dat…

  • Reisverhalen

    Brokken in Honduras!

    De impulsieve actie om in één dag naar Honduras te gaan is niet de meest overwogen actie geweest. Ik had een tour geboekt naar Copan een groot tempelcomplex net over de grens van Honduras. In de planning stond dat ze mij om 4 uur in de ochtend zouden ophalen om de tocht naar Honduras te beginnen. Toen ze er om 4.30 nog niet waren begon ik me zorgen te maken. Maar na 3 kwartier waren ze er eindelijk. De wolken hielden het maanlicht tegen dus het was moeilijk te zien wie er in de bus zaten. Toen het lampje in de bus aan ging snapte ik waarom het zolang had geduurd. De bus was afgeladen vol!…

  • Reisverhalen

    El Salvador

    Ben net terug van een weekje El Salvador, samen met de jongen die ik bij aankomst in Guatemala ontmoet heb (Luuk). Helaas viel het verblijf waar wij zaten wat tegen (Playa de Tunco), misschien omdat we zo verwend zijn met de stad Antigua in Guatemala die meer weg heeft van een westerse stad. Wij waren vaak de enige in ieder etablissement. En we werden vaak overduidelijk weggeveegd, de lichten werden gedoofd en kregen ongevraagd de rekening toegeschoven. Het was ons duidelijk, het is tenslotte winter hier!! Maar het doet niet af van het land, het is er prachtig. Het strand is niet parelwit maar gitzwart en glinstert  in de zon. Het is er…

  • Reisverhalen

    Een moeilijk vaarwel

    Ik heb net mijn spullen gepakt en ben klaar om te gaan. Het feit dat de volgende reis niet naar huis gaat biedt mij nog enige vorm van geruststelling. Mijn wegen leiden naar El Salvador maar had niet verwacht dat ik het zo moeilijk zo hebben om afscheid te nemen van een stad die zo aan mijn hart gaat. Raar dat je zo kan gaan houden van slechts stukken steen. Misschien zijn het de mensen die de stad laten leven of de herinneringen van mooie verhalen die ik de afgelopen weken in mijn hart mag sluiten. Hoe dan ook ik heb er een thuis bij, tenminste zo voelt het. De stad…