Ik sta te hannesen met de Maxi Cosy aan één arm en mijn eigen tas in de andere om aan te bellen bij de ‘Krekels’. Ik luister naar het deuntje van de bel terwijl ik realiseer dat ik mijn kind naar een kinderopvang breng die vernoemd is naar een insect. Ik druk de gedachte weg en roep door de intercom: “Hoi, hier de moeder van Tibbe. Ik kom voor de oefenochtend”. Enigszins bezweet zet ik Tibbe op een tafel omringd door 5 snotterende kinderen. Mijn stressniveau neemt toe. Aarzelend laat ik Tibbe achter bij een stagiaire terwijl ik een rondleiding krijg door het kinderdagverblijf. Trots laat de leidster de verschillende…

Lieve Tibbe, Het is 02.00 uur ‘s nachts en in de schemer kijk ik naar je, recht in je glanzende kraaloogjes. Ik moet wennen aan je geluidjes maar vooral aan het gevoel dat ik nu jouw 50 centimeter met mijn leven wil beschermen. Zullen we gewoon vergeten dat de afgelopen dagen niet zijn gegaan zoals gehoopt? Zullen we gewoon de slangetjes in je perfecte kleine handje en draadjes op je te kleine borstkastje vergeten, gewoon vergeten dat we in het ziekenhuis zijn? En vooral onthouden dat jouw start op aarde veilig in mijn armen en onder liefdevol toezicht van je vader begon? Afgesproken Tibbe? Hetzelfde onderkantje Schaamte tijdens een bevalling…

“Ik bfen een ffierkante meter”, mompel ik aan de ontbijttafel met een mond vol boterham. “Sorry?”, vraagt Tom. Ik herhaal dit keer met lege mond “Ik ben een vierkante meter mens, even hoog als breed”. Oh schat dat is toch niet waar, je bedoelt kubieke. Je bent een kubieke meter mens, je vergeet de lengte” grinnikt hij terwijl hij opstaat. Theatraal laat ik me voorover op tafel vallen. Dat er een hoop verandert in je lichaam en geest tijdens een zwangerschap werd mij pijnlijk duidelijk toen ik laatst de fout maakte om spontaan in een zitzak te ploffen. Überhaupt is een zitzak een aanslag op je zelfvertrouwen. Luister, ze zitten fantastisch hoor, totdat die piepschuimbolletjes…

“Er zit een hupje in”. Dat is wat ze zei. Terwijl ik nog aan het afwegen was of ik dit als goed of slecht nieuws moest interpreteren, was Tom mij voor. “Is een hupje slecht?”. Terwijl de verloskundige het geluid van het hartje probeert op te vangen, nam ze de tijd om antwoord te geven. “Nou een onregelmatigheid is niet per se slecht”, zegt ze terwijl ze met die microfoon een deuk in de fontanel van mijn zoon drukt. “Daarnaast is dit een regelmatige onregelmatigheid, hoor maar”. We horen 5 snelle slagen en dan 2 slagen rust om vervolgens weer van vooraf aan te beginnen. Kleine Jasmijn doet er een…

Het Mora-moment Midden in de supermarkt bij het diepvriesvak ter hoogte van de bevroren bitterballen en bamischijven, liet je mij al schoppend weten dat je er toch echt bent. Nu al een fijnproever, heerlijk! Uit schrik scande ik spontaan twee keer de bevroren groente. Met de ijskoude zak nog in mijn ene hand en de scanner in de andere, riep ik Tom. Ik durfde niet te bewegen in de hoop dat Tom ook even kon kennismaken met zijn zoon. Als een ware Verstappen racete Tom met zijn blauwe karretje naar me toe en stond hij met grote ogen voor me. Met twee volle handen in de lucht seinde ik zonder…